|
[ koninginnedag - 2e helft jaren tachtig ]
Het ochtendlicht hulde de gebouwen aan het Roelof Hartplein in een geel-roze waas. Langs de stoepen was elke vierkante meter gevuld met huisraad, boeken, kleding of speelgoed, op dat uur nog uitgestald in geordende rijen en stapels. Lang zou dat niet meer zo blijven, want de eerste kijkers schuifelden langs de kleden vol afvalgoed.
"Vandaag koop ik al mijn kleren voor de rest van het jaar!" maakte Andrea een huppelpas terwijl ze Rudy in zijn ribben prikte, "en jij koopt ook nieuwe kleren." Ze greep zijn hand en trok hem tussen de mensen door.
Bij een berg kleren in alle tinten roze, rood, paars en oranje bukte ze en trok het ene na het andere kledingstuk keurend uit de stapel. Tuinbroeken, india-jurken.
"Leuke jurk, zeg," wierp ze een lieftallige glimlach naar het drietal op de klapstoelen achter de textielberg. Geen reactie van de drie oude meisjes, pezig, getaande huid, veel henna en wat peroxide.
"Andrea, nee, Echt Niet," schudde Rudy bij de oranje overall die ze omhooghield.
"Zou je anders énig staan." De lach trok haar linkeroog iets meer scheef dan haar rechteroog.
"No Way. ik ben geen homo."
"Dit dan." Trui, noorse sterren. Rood met verlopen grijs dat kan doorgaan voor lila. Of omgekeerd.
Rudy schudde zijn hoofd. "Mannen met zo'n trui... alsof ze door hun moeder zijn aangekleed."
"Alsof ze bezet zijn door een ijverig breiende vriendin." Andrea's lach schalde over de mensenmassa.
"Precies."
"Dan blijf je altijd vrijgezel..." Ze greep nu ook Rudys andere hand. Ging tegenover hem staan, zoals een danspartner of geliefde zou doen.
"Andrea.." zuchte Rudy.
"Ik ben Ka, de slang, uit het Mowgli-boek," wiebelde ze met haar hoofd terwijl ze hem bleef aankijken en zijn handen vasthield. Haar irissen draaiden tegen de beweging van haar hoofd in, doordat ze haar ogen op Rudy gericht hield.
"Andrea..." Zijn armen voelden als stro-pop armen. Hij zag de blikken van de omstanders al. U ziet hier een foute incestueuze broer en zus.
"ORudy Je wilt die trui niet," liet ze resoluut zijn handen los en stampte opzij.
"Nou.. Doe die dan maar," bukte hij naar een bordeau-rode kabeltrui uit de verzameling van de voormalig Bhawanezen.
De nieuwste hit van Terence Trent D'Arby schalde over het Roelof Hart-plein. "Dance little sister"
Andrea maakte een danspasje terwijl ze de gulden opdiepte uit haar portemonnee. Haar regenmantel wapperde om haar kuiten.
"Dance little sister - Don't give up today"
"Wacht!" Andrea bukte zich bij een ander stapeltje kleren en greep een blousje. Rekende af. Rudy bladerde ondertussen door een krat met oude boeken.
"Geen boeken kopen hoor, eerst een tas." voegde Andrea zich weer bij hem.
Rudy grinnikte.
"You've got to .. Dance, little sister" schalde D'Arby door het geel-roze ochtendlicht.
"Ik zie sieraden." stootte Andrea hem aan. Ze wees naar een armbandje van goedkoop metaal en paarse amethist.
"Blik," zei Rudy.
"Niet waar," beweerde Andrea, "en Amethist is ons sterrenbeeld."
"Oh.." fronsde Rudy en vroeg wat het armbandje kostte. Een gulden. Na de gulden aan de man achter het kraampje te hebben gegeven, pakte hij Andrea's pols. Wat een beroerd slotje, zo'n inknijp-schakeltje. Terwijl het schakeltje telkens onder zijn duimnagel wegsprong, viel zijn blik onwillekeurig op de drie strepen op haar onderarm. Verbleekte littekens. Hij keek meteen weer weg, naar het slotje. Wetend hoe ze op zoek was geweest naar een cosmetische tatouage, pigment in huidskleur om de witte lijnen te laten camoufleren, hoopte hij dat zijn blik op haar arm haar niet was opgevallen.
"Ok dan. Amethist," gaf Rudy een klap op het armbandje toen het om haar pols zat, "Niet verliezen hoor." Hij drukte Andrea een zoen op haar wang.
"Ik zie een tas!" riep ze. Ze rende naar een tapijtje waar een veertigplusser en zijn kinderen rond een stapel oude spullen zitten. Viste een rugzakje uit de stapel. Informeerde naar de prijs, en haalde twee kwartjes uit haar portemonnee.
"Jij moet hem dragen."
Terrence zong "Wishing well," terwijl Rudy het rugzakje om zijn schouders gooide.
Wish me love a wishing well
To kiss and tell
A wishing well of butterfly tears
[...]
[ A. en K. eten hierna nog vietnamese loempia en kopen een doka]
|
|